⒈ 终究,到底。必,通“毕”。
⒈ 终究,到底。必,通“毕”。
引唐 贾岛 《投孟郊》诗:“必竟获所实,尔焉遂深衷。”
宋 周弼 《会稽HRef=https://www.xuegushici.com/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山》诗:“必竟HRef=https://www.xuegushici.com/list/xingwang/ target=_blank class=infotextkey>兴亡谁可料,但闻陵谷变飞尘。”
《二刻拍案惊奇》卷二九:“内科又説:‘是肺经受HRef=https://www.xuegushici.com/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风,必竟要吃消HRef=https://www.xuegushici.com/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风散毒之剂。’”
《红楼梦》第二六回:“必竟是 寳玉 恼我告他的原故。”