⒈ 抵触;背离。
英deviate;
⒈ 背离。
引《荀子·天论》:“父子相疑,上下乖离,寇难并至。”
《后汉书·冯异传》:“今 HRef=https://www.xuegushici.com/list/changan/ target=_blank class=infotextkey>长安 坏乱, 赤眉 临郊,王侯搆难,大臣乖离,纲纪已絶。”
《法苑珠林》卷九七:“妻儿角目,HRef=https://www.xuegushici.com/list/xiongdi/ target=_blank class=infotextkey>兄弟鬩墙,眷属乖离,亲朋隔絶。”
鲁迅 《准HRef=https://www.xuegushici.com/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风月谈·聪明之道》:“虽属骨肉至亲,乖离冲突,背道而驰。”
⒉ HRef=https://www.xuegushici.com/list/libie/ target=_blank class=infotextkey>离别;分离。
引晋 孙楚 《征西官属送于陟阳候作诗》:“乖离即长衢,惆悵盈怀抱。”
宋 欧阳修 《哭曼卿》诗:“乖离四五载,HRef=https://www.xuegushici.com/list/renshi/ target=_blank class=infotextkey>人事忽焉殊。”
明 陆采 《明珠记·授计》:“小生伉儷乖离,此生无復相见之理。”
郭沫若 《<戏的念词与诗的朗诵>序》:“因文字的造型性,于是HRef=https://www.xuegushici.com/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学便自起分化,甚至生出文与语之乖离。”
⒈ 分离。
引《文选·孙楚·征西官属送于陟阳候作诗》:「乖离即长衢,HRef=https://www.xuegushici.com/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅盈怀抱。」