⒈ 亦作“挂眼”。
⒉ 犹留意,重视。
⒈ 亦作“掛眼”。犹留意,重视。
引唐 韩愈 《赠张籍》诗:“吾老著HRef=https://www.xuegushici.com/list/dushu/ target=_blank class=infotextkey>读书,餘事不掛眼。”
宋 陆游 《冬夜》诗:“老於俗事不挂眼,愁忆HRef=https://www.xuegushici.com/list/guren/ target=_blank class=infotextkey>故人空断魂。”
元 郑光祖 《王粲HRef=https://www.xuegushici.com/list/denglou/ target=_blank class=infotextkey>登楼》第一折:“因此上时復挑灯把剑弹,有那等酸也波寒。可着我怎挂眼,只待要论黄数黑在笔砚间。”
清 唐孙华 《寿郭雉先七十》诗之二:“尘土功名那挂眼,角巾先世旧HRef=https://www.xuegushici.com/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风流。”
⒈ 引人注意。
引元·戴善甫《HRef=https://www.xuegushici.com/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风光好·第一折》:「我劝你且开颜,须不比寻常HRef=https://www.xuegushici.com/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风范,你敢越聪明越挂眼。」