东栏梨花

东栏梨花朗读

梨花淡白柳深青,柳絮飞时花满城。

惆怅东栏一株雪,人生看得几清明。

译文

如雪般的梨花淡淡的白,柳条透露出浓郁的春色,飘飘洒洒的柳絮夹带着如雪的梨花,布满了全城。

我心绪惆怅,恰如东栏那一株白如雪的梨花,居俗世而自清,将这纷杂的世俗人生,看得多么透彻与清明。

注释

东栏:指诗人当时庭院门口的栏杆。

柳深青:意味着春意浓。

柳絮:柳树的种子。有白色绒毛,随风飞散如飘絮,因以为称。

雪:这里喻指梨花。

清明:清澈明朗。

东栏梨花创作背景

  此诗作于北宋熙宁十年(1077),当时苏轼已经四十一岁,经历了众多的家庭变故。熙宁九年(1076)冬天,苏轼离开密州(今山东潍坊诸城),接任苏东坡密州知府职位的是孔宗翰。第二年春天,苏轼到徐州赴任,写了五首绝句给孔宗翰。这是其中的一首。

参考资料:

1、曾枣庄 等 .宋诗鉴赏辞典 .上海 :上海辞书出版社 ,1987 :378-379 .

  《东栏梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花》是一首HRef=https://www.xuegushici.com/list/ganshang/ target=_blank class=infotextkey>感伤的诗,诗人因为梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花盛开而HRef=https://www.xuegushici.com/list/gantan/ target=_blank class=infotextkey>感叹HRef=https://www.xuegushici.com/list/shiguang/ target=_blank class=infotextkey>时光的流逝。这首诗抒发了诗人HRef=https://www.xuegushici.com/list/gantan/ target=_blank class=infotextkey>感叹HRef=https://www.xuegushici.com/list/chunguang/ target=_blank class=infotextkey>春光易逝、HRef=https://www.xuegushici.com/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生短促的HRef=https://www.xuegushici.com/list/aichou/ target=_blank class=infotextkey>哀愁,也抒发了诗人淡看HRef=https://www.xuegushici.com/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生、从HRef=https://www.xuegushici.com/list/shiyi/ target=_blank class=infotextkey>失意中得到解脱的HRef=https://www.xuegushici.com/list/sixiang2/ target=_blank class=infotextkey>思想,寄予了作者自己清正坦荡的HRef=https://www.xuegushici.com/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风骨。

  首句以“淡白”状梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,以深青状柳叶,以柳青衬梨白,可谓是一青二白。梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花的淡白,柳的深青,这一对比,HRef=https://www.xuegushici.com/list/jingse/ target=_blank class=infotextkey>景色立刻就鲜活了,再加上第二句的动态描写:满城飞舞的HRef=https://www.xuegushici.com/list/liuxu/ target=_blank class=infotextkey>柳絮,真是“春HRef=https://www.xuegushici.com/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风不解禁杨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,蒙蒙乱扑行人面”,同时HRef=https://www.xuegushici.com/list/liuxu/ target=_blank class=infotextkey>柳絮写出梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花盛开的季节,HRef=https://www.xuegushici.com/list/chunyi/ target=_blank class=infotextkey>春意之浓,HRef=https://www.xuegushici.com/list/chunchou/ target=_blank class=infotextkey>春愁之深,更加烘托出来。

  前两句以一青二白,突出了梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花的特点。它不妖艳,也不轻狂的神态,又在第三句“一株HRef=https://www.xuegushici.com/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪”里再次赋予梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花以神韵,并把咏梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花与自咏结合了起来。其实,这“一株HRef=https://www.xuegushici.com/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪”正是诗人自己的化身。因为苏轼一生正道直行,清廉洁白,坦荡如砥。在咏梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花时,苏轼用了“HRef=https://www.xuegushici.com/list/liuxu/ target=_blank class=infotextkey>柳絮飞时HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花满城”来加以衬托,梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花既不像“颠狂HRef=https://www.xuegushici.com/list/liuxu/ target=_blank class=infotextkey>柳絮随HRef=https://www.xuegushici.com/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风去”,也不像“轻薄桃HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花逐水流”,其HRef=https://www.xuegushici.com/list/pinge/ target=_blank class=infotextkey>品格是何其HRef=https://www.xuegushici.com/list/gaoshang/ target=_blank class=infotextkey>高尚的。诗人还用了“HRef=https://www.xuegushici.com/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生看得几清明”来加以侧面烘托梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花之“清明”。“一株HRef=https://www.xuegushici.com/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪”和“几清明”是对偶的写法,一不是指有一株梨树,而是指一株梨树一个作者自己,后两句HRef=https://www.xuegushici.com/list/yijing/ target=_blank class=infotextkey>意境如下:作者HRef=https://www.xuegushici.com/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅的站在东栏旁,梨树上满是白色的梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,同时HRef=https://www.xuegushici.com/list/liuxu/ target=_blank class=infotextkey>柳絮在飘,落在作者身上,作者也变成了“一株HRef=https://www.xuegushici.com/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪”,写的是HRef=https://www.xuegushici.com/list/qiqing/ target=_blank class=infotextkey>凄清HRef=https://www.xuegushici.com/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅的HRef=https://www.xuegushici.com/list/yijing/ target=_blank class=infotextkey>意境,最后一句,HRef=https://www.xuegushici.com/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生看得几清明,HRef=https://www.xuegushici.com/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生能有几次清明,这是补足前句“HRef=https://www.xuegushici.com/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅”的内容,更增添HRef=https://www.xuegushici.com/list/beiliang/ target=_blank class=infotextkey>悲凉的气氛。苏轼的诗,一向以HRef=https://www.xuegushici.com/list/haofang/ target=_blank class=infotextkey>豪放著称,像这样HRef=https://www.xuegushici.com/list/beiliang/ target=_blank class=infotextkey>悲凉的很是少见。

  《东栏梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花》的最后两句化用了唐代诗人杜牧的《初冬夜饮》“砌下梨HRef=https://www.xuegushici.com/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花一堆HRef=https://www.xuegushici.com/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪,明年谁此凭栏杆”。杜牧的诗说的是物是人非的HRef=https://www.xuegushici.com/list/gankai/ target=_blank class=infotextkey>感慨,而苏东坡的诗HRef=https://www.xuegushici.com/list/gankai/ target=_blank class=infotextkey>感慨的是HRef=https://www.xuegushici.com/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生的短促。

苏轼

苏轼(1037-1101),北宋文学家、书画家、美食家。字子瞻,号东坡居士。汉族,四川人,葬于颍昌(今河南省平顶山市郏县)。一生仕途坎坷,学识渊博,天资极高,诗文书画皆精。其文汪洋恣肆,明白畅达,与欧阳修并称欧苏,为“唐宋八大家”之一;诗清新豪健,善用夸张、比喻,艺术表现独具风格,与黄庭坚并称苏黄;词开豪放一派,对后世有巨大影响,与辛弃疾并称苏辛;书法擅长行书、楷书,能自创新意,用笔丰腴跌宕,有天真烂漫之趣,与黄庭坚、米芾、蔡襄并称宋四家;画学文同,论画主张神似,提倡“士人画”。著有《苏东坡全集》和《东坡乐府》等。 ...

苏轼朗读
()

猜你喜欢

大夫矫矫龙鹄姿,才华气节倾当时。惠文柱后豪右避,埋轮都下豺狼悲。

一朝南巡持绣斧,风凛霜冽和甘雨。明有法度幽鬼神,宁能希指滥网罟。

()

江南水阔疑无地,汉北风高忽似秋。鸿雁定应惊悄悄,麒麟何许泣幽幽。

步兵阮籍唯耽酒,隐士庞公不入州。敢餍朝盘惟苜蓿,封侯浑是烂羊头。

()

丹崖翠岭接岧峣,万骑交驰不惮遥。前队綵旄穿碧树,中军黄幄丽晴霄。

云藏网罟参差出,草合冈原逦迤烧。农事已閒脩武事,共怀词赋从銮镳。

()

掉臂兵丛自在行,归来依旧一书生。酒边结客千金尽,帐下翻澜四座惊。

莫惜华年今冉冉,但期民物各平平。春寒喜孕新桐熟,二月江涛撼雾城。

()

壁上苔痕字,回头十二年。方平犹眼底,江令是生前。

童子来扶杖,山僧试煮泉。浪中惊准出,塔下古蛟眠。

()
弘历

秋气澄石泉,净呈太古镜。不为整衣冠,堪因悦心性。

()